Op de helft !!!

Gisteren waren wij precies op de helft van onze vakantie. En als we dan terug kijken op de afgelopen maand, kom ik tot de conclusie dat ik hier zo kan wonen. Lilian en ik hebben nog géén dag heimwee gehad. De eerste week moesten we nog even wennen, het dagelijkse ritme zien op te pakken.

Maar nu na vier weken voelen we ons gewoon thuis op Bali. Wij rijden net als al die andere Motorrijders kris kras door al het verkeer heen en houden één gouden regel in Ere! Wij zijn gewend geraakt aan alle hectiek om je heen. De straat oversteken, was voor ons, in het begin, een hele onderneming Lilian sloeg doodsangsten uit en mijn shorts waren vaak erg vochtig na het oversteken .. Maar nu lopen we dwars en droog, ferm de straat over immers de brutaalste wint. En dat zijn wij !! Het verkeer stopt echt wel. Nog heel af en toe knijp ik nog mijn billen fijn … maar het verkeer stopt als wij de straat overgaan! Niet altijd even enthousiast .. , maar ze stoppen! De volgers zullen zich ook afvragen wie maakt nu die mooie plaatjes? Nou kijk, dat doen Lilian en ik! Wij proberen er iets leuks en interessant van te maken voor onze volgers ..

We eten ook net zo makkelijk aan een kleine warung, het eten is vers. Je moet alleen opletten met de niet zo fris afgewassen borden en bestek. We weten waar we nu op moeten letten. En met al die kleine dingen maakt dat we ons senang voelen hier op Bali. Dubbel jammer dat we weten dat dit het niet gaat worden. Vannacht de hele nacht regen gehad en de luchtvochtigheid is nu 93%. Dit is voor Lilian en haar reuma funest. We hebben nog een volle maand te gaan. En vinden het leuk om jullie op de hoogte te houden van ons leven op Bali. Er is zoveel te zien en te vertellen.

Uiteindelijk zal dit altijd alleen een vakantiebestemming zijn en blijven. Maar zoals in het aller eerste begin al aangegeven, wij zijn met een zoektocht ( reis ) begonnen, en weten niet waar die eindigen zal. !! Blijf ons volgen, en zie waar we uitkomen!! Voor ons net zo’n vraag als voor jullie. Het blijft spannend. !!

Als het regent …

Als het regent, dan komt het met een ongekende hoeveelheden aan water loodrecht naar beneden. Flinke donder en bliksem. Lilian werd er helemaal stil van.

Iedere zondag in de namiddag wordt ons huisje schoongemaakt door twee Balinese jongedames die het hele maal in de vingers hebben. Spic en span ziet het eruit als de dames weer vertrokken zijn. Dit alles voor 6 euro! Wij volgen ons wel een beetje schuldig, maar de dames krijgen op onze kampong Biduri overal het zelfde bedrag.

Vandaag heeft Lilian het heel kalm aangedaan. Ze is niet uit haar nachtjapon geweest. Iedereen die Lilian een beetje kent, weet dat dit ongehoord en ongekend is voor Lilian. Normaal is ze druk als een grote baas, maar nu heeft ze zich de tijd gegund om aan een boek te beginnen, en is niet meer te stoppen. Ik zelf ben met de buurman op de motor Naar Jimbaran geweest. Op de vis markt red snapers gekocht. Daar schoon laten maken, en gelijk laten grilen op een houtskool rooster. Later op de middag de vis gegeten, en ik kan jullie vertellen dat het heerlijk was. De buurman, Maurits had zin in grote garnalen. Nou die heeft hij dus ook gekocht. 1,5 kg. Voor 450.000 rph is ongeveer 28€. Onze buiken vol gegeten en hebben nog over, je neemt altijd meer dan dat je op kan. Rakus heet dat. Je ogen zijn groter dan je maag. Vandaag weer heftige regenbuien gevolgd door donder en bliksem. De vochtigheidsgraad van 92% !! Dus dat is kaasje voor Lilian’s reuma. Arm kind!

In het vooruitzicht een …

Ja ik weet het .. Ik heb het een beetje laten versloffen en dus daarom een samenvatting van de afgelopen dagen.

Producer meets singer. Vanavond een afspraak met Gijsbert van Rijn en zijn vrouw Inge, Gijsbert, mijn producer, vertoeft momenteel ook op Bali. De eerste stapjes over mijn tweede cd worden hier bedacht en verdere uitwerking volgt, hoe anders dan alles onder het genot van een hapje en een drankje in een leuk restaurantje in Sanur.

Wat staat in het vooruitzicht te wachten? .. We hebben besloten om een mini-cd te maken van ongeveer zes nummers. Dit is gekozen omdat Gijsbert een flinke verhuizing staat te wachten en ik een nòg drukke periode tegemoet ga, ons Spanje avontuur. De bespreking was als van oudsher gezellig en constructief. De live muziek gonsde uit de vele restaurants. Heerlijk gegeten en tijdens het eten genoten van een zangeres met een stem als Janis Joplin.

Een lekkere rustdag op Kampong Biduri, zo noem ik het parkje waar wij onze villa hebben. Hier overwinteren heel veel indo’s. En zoals altijd zitten er ook muzikanten bij. Één ervan, is Wally brouwer. Wally maakt al jaren muziek en komt uit Limburg. We hadden Al eerder met elkaar afgesproken dat wij onze muziek keuzes zouden delen. Dus stond hij vanmiddag met zijn laptop op onze waranda en hebben we gezellig zitten jammen.

De gulden regel …

Of ik mee wilde gaan met een Motortoertocht. Daar hoef ik niet lang over na te denken en de eindbestemming Zou Ubud en omstreken moeten zijn. Ik rijd graag Motor, in dit geval een 125 cc, en zeker als ik meegenomen wordt door een groepje die meer dan 10 jaar op Bali wonen en hier de wegen inmiddels kunnen dromen (Zie ook het nieuwjaars filmpje voor de groep).

Deze Motortoertocht is heel wat anders dan al die toertochten die ik tot nu toe heb mogen meemaken. Hier rijdt iedereen Motor minimaal 125cc. En zoals ik al eens eerder heb opgemerkt, hier rijden ze een beetje anders dan dat ik gewend ben. Logica zit er niet in, iedereen doet maar wat, zo lijkt het voor mij als buitenlander die deelneemt aan het Balinese verkeer. Zeer oplettend zijn ze op hun voorganger, wat achter hun gebeurt is verleden tijd en ach daar heb je weinig aan … en dan let je er ook niet op toch? Eigenlijk een eenvoudige maar doeltreffende oplossing, want jij let op je voorganger en die achter jou rijdt let weer op jou. Natuurlijk heb je altijd kamikazepiloten onder de motorrijders. Ze vliegen je dan ook links en rechts langs je heen. In het begin schrok ik ervan, maar na een paar uur raak je er aan gewend, zolang je maar op je voorganger blijft letten.

Lilian haakt af, want zij heeft onze laatst genoten rit van 20 minuten nog HEEL goed op haar netvlies staan, en bedankt vriendelijk voor nog ééns zo’n rit. Daar bovenop komt dat haar buddy niet echt lekker zit. Ja daar heb ik ook last van, maar ik kan mij nog vastklampen aan het stuur en kan een beetje anticiperen. Lilian kan alleen opzij of naar mijn gespierde rug kijken, ja dan zie je niet veel toch? Ze kan zich nergens aan vast houden dan alleen maar aan haar Amor … en dan duurt de dag erg lang. Toch heb ik een paar fotootjes weten te maken en wil ik met jullie delen.

Hoe doen ze dat …

Graag had ik jullie een mooie foto/ opname van de Sunset laten zien, maar de opname is niet door de ballotage commissie gekomen, evenzo het intieme diner wat ik met Lilian had (verkeerde formaat) dus ik moet het nog eens dik over en krijgen jullie een heel mooie Zonsopgang te zien! Maar voor vandaag trek ik de stoute schoenen aan, en ga met de scooter door de wasstraat. Ik heb hier een astronomisch bedrag neergelegd voor zo’n klein stukje metaal! Nu ben ik zeer benieuwd wat een hele auto moet kosten. Waarom wassen zou je zeggen, in het huurcontract van de scooter staat, dat je de scooter moet behandelen alsof het jouw eigendom is en dat doen we dan ook!

15.000 Ruphia kosten mij het schoonmaken van de scooter, alles schoon droog geblazen en in de was gezet. Nu kan Lilian weer met een gerust hart haar witte broek of jurkje (nou ja wit … lees maar eens terug wat er gebeurd is met haar spierwitte mooie kleding) achterop bij mij!

Na de wasstraat snel mijn Lilian opgehaald en zijn we naar Sky Garden gereden. Lunch met producer Gijsbert en vrouw, we hebben hier een plan de campagne opgezet, een kleine werk onderbreking dus, later hier meer over. Dan is het weer tijd voor quality time en nu gezellig dineren met Lilian. Kortom een van de heerlijk luie vakantiedagen en nog vele in het verschiet. Geen gedoe van rekeningen gewoon lekker genieten van wat er om ons heen gebeurt. Wie doet ons dat na.

Kijk dit is vakantie …

Zoals ik al eerder schreef Lilian heeft de was een beetje met rust gelaten, ze heeft mijn advies een beetje op gevolgd … niet te geloven dit! Maar goed, het bevalt ons beide zeer goed!

Zo hebben we meer tijd om aandacht te besteden aan de scooter, en crossen we er lustig op los. Maar jullie weten we doen alles met baby stapjes. In dagen hiervoor hebben Gijsbert en Inge ons meegenomen naar Kerobokan en volgens mij vond het publiek er geen Wim-aan want er was weinig animo voor de Gigs die ik ten gehore bracht. En afgelopen zondag zijn we naar Sanur ge-scootert en hebben Lilian’s voeten voor het eerst in hun leven de Indische Oceaan mogen ‘omarmen’ of is het om-tenen? … wat waren ze blij! Ik heb nu iets minder vaak ruzie met mijn Gimbal en de mensen beschouwen mij nu als een Professional … Kuta is toch wel heel gezellig, en dat zet ik nu even voor jullie op de kaart.

Panas deze …

Hoe de mensen dit vroeger hebben doorstaan zonder airco … dit soort hitte! Het is vochtig warm hier, de hygrometer geeft een luchtvochtigheid aan van over de 70! en laatst hebben we een meting van 92% gezien … niet te geloven toch? Natuurlijk wen je snel aan een warm klimaat en vooral als je Airco in je kamer hebt kun je lekker nog even afzonderen wanneer je het niet meer trekt .. Let op! je hoort ons niet klagen hoor lekker warm hier, t-shirt korte broek – en bij jullie hè hè zeker winterjas en wollen pantoffels?

In tegenstelling tot wat hier de normale gang van zaken is … géén onderhoud, hebben wij onze Airco laten schoonmaken. Het was wel een aanslag op ons budget, maar goed, late we zeggen dat het voor een goed doel is. Lilian vaart wel bij een goed werkende airco, evenzo ikzelf. De beste man was bijna 2 uur bezig met de airco, dus ga maar na wat dat wel niet kost!

Ik was gefascineerd hoe hij behendig de airco opende, schoonmaakte en weer in elkaar zette, zonder maar enig schroefje of boutje over te houden! Bij mij altijd kurang of overbodig, lees het bericht over ons kastje …

Ze luistert naar mij !

Zoals ik met mijn laatste berichtje eindigde … Lilian LEG neer die was … heeft toch vruchten afgeworpen. Lilian heeft het nu iets minder druk dus kunnen we gezellig de buurt verkennen. En kunnen jullie hier meer over vertellen maar eerst …

In de tussentijd heb ik een aantal Gigs uitgevoerd bij “Carmen Bar & Restaurant”, Gijsbert en Inge hebben ons hier naar toegenomen. Maar wie wil er nu naar zo’n totok luisteren – we hadden weinig publiek, maar wel gezellig! En daar doen we het ook voor niet?

Overuren …

Tot overmaat van ramp ontdekt Lilian dat al haar mooie, met zorg onderhouden witte kleding BRUIN is geworden in de djati-houten kledingkast (een bepaalt type houtsoort hier in Indonesië). Bij navraag blijkt dat de vochtigheidsgraad zo hoog is (het is nu regenseizoen) dat dit vooral bij witte kleding duidelijk zichtbaar wordt …

Zodra Lilian de bruine kast ziet … tja wat doet het wasvrouwtje dan … natuurlijk weer denken aan … wassen! Het kan niet anders, maar Lilian moet van de buren nu beslist een andere bijnaam hebben gekregen. Doe dat haar maar een na in zo’n korte periode! Chapeau!

Voor ons is alles nieuw, we moeten hier een weg in zien te vinden. Gelukkig zijn er velen ons voor gegaan, dus kan ik me nu goed oriënteren hoe mijn ‘voorgangers’ dit hebben gedaan. Je legt makkelijk contact (althans dat gaat mij goed af) met de Balinees of de pensionado die hier maanden vertoeft en zo houd ik mijn oren en ogen open en verzamel zoveel als mogelijk de nodige belangrijke informatie. Er zijn meerdere wegen die kunnen ons naar het uiteindelijke einddoel leiden. Nu hebben wij een heel huishouden te runnen. In een hotelkamer kan je alles laten vallen, want er wordt voor je gezorgd. De schoonmaak, de was, alles wordt voor je geregeld en dat laatste klinkt Lilian als muziek in haar oren! En dit is net zo belangrijk toch?

Ons wasvrouwtje …

Lilian heeft inmiddels haar eigen dagritme ontwikkeld. ‘s Ochtends beginnen we met een klein ontbijt koffie met toast en jam. Dan begint het dag ritueel, Lilian’s dag ritueel met .. de was … Ze is bij de buren bekend als Miss Laundry … En dat je hier op Bali al snel een bijnaam hebt, zal een neef van mij beamen … mister Sleepy.

Kijk in het vorige bericht gaf ik redenen op, nou dit is er weer één! Lilian doet echt niet de was voor iedereen hoor! Lilian is wel b**nd maar zeker niet gek!
Het valt een ieder, in ons park op, dat Lilian iedere dag zo druk bezig is met de was zodat Lilian als snel haar bijnaam ‘opgespeld’ kreeg. Maar ja – ik ben natuurlijk ook de dupe .. want uit fatsoen (ja zo ben ik) assisteer ik haar, door het resterende wasgoed, zoals beddengoed en andere wasgoed, naar een èchte Laundro-mat te brengen en dat is heftig hoor! Dus voordat wij echt aan onze dag beginnen is het al gauw 12 uur in de middag. Zeg nu zelf, dan blijft er toch weinig tijd over om de buurt te verkennen? Maar gelukkig we hebben nu een “drijfveer” om verder te kijken. We zijn naar Bali gegaan om ten eerste een welverdiende vakantie te vieren en dan komt de vraag die wij ons zelfs stellen, willen wij dit wel, bijvoorbeeld 6 maanden hier verblijven? … Zo ja dan moeten we ons echt goed oriënteren .. en dat kunnen we en moeten we NU doen.

Hieronder zien we Lilian in actie, blauw voor de vieze en rood voor de schone of was het net andersom … ook Lilian vergist zich wel eens dat je beter geen leidingwater kunt gebruiken voor de koffie … doe je dit toch … dan heb je grote kans dat wat wit was opeens erg bruin wordt. Ik ben er niet … even de was naar de Laundry brengen 🙂