Hallo luitjes .. na wat stilte op mijn blog, beginnen mijn vingers weer op te spelen om iets ‘neer te zetten’. Ik had het nooit van mijzelf verwacht maar ik vind het leuk om mijn “ver-weg” familie en vrienden en kennissen op de hoogte houden wat Lilian en ik al niet meemaken op Bali.
Een reden dat de blog een beetje met horten en stoten op gang komt, heeft onder anderen te maken met mijn altijd ‘op stap willende benen’ (Restless Legs Syndrom) mensen geloof me, dit is geen pretje en helemaal niet hier op Bali, wat blijkt namelijk, mijn benen reageren 10 x heftiger hier op Bali dan in Nederland!
Misschien komt het door de luchtvochtigheid, of temperatuur, maar in elk geval heb ik 4 nachten nagenoeg niet kunnen slapen, en dat geldt ook voor Lilian. Immers zij ligt ook te schokken in bed … In ieder geval afgelopen nacht was het zo erg, ik schokte over mijn hele lichaam, net alsof ik de ziekte van Parkinson had. Daar zijn wij beide heel erg van geschrokken. Wat moet je in zo’n situatie? Arme Lilian, wist zich ook geen raad, het enige wat wij konden/ kunnen bedenken is, dat ik weer aan die Rot pillen ga …
Vandaag neem ik jullie mee op tour door onze Condo. We zijn nu inmiddels een paar weken hier op Bali, maar het nest “Kuta” hebben wij nog niet eens verlaten. Dit is met voorbedachte rade gedaan hoor! We hebben ons voorgenomen de eerste twee weken, na aankomst op Bali, te acclimatiseren, wennen aan het land en gewoontes en temperatuur, wat een mooi woord toch? De scooter staat geduldig te wachten …
maar met ons geacclimatiseerde tempo – hebben we onderhand een jaar nodig om alleen al de ‘suburbs’ van Kuta aan te doen .. dus we gaan anno 2019 6 januari vlammen … nou ja iets sneller dan?
Wauw! Spacious Kitchen! Koken doen jullie dat buiten, of heb je geen foto van het kookeiland? Hoe in hemelsnaam heeft Lilian zich kunnen vergissen in leidingwater … en drinkwater uit die GROTE blauwe fles in de hoek? Zeker zo een bl*ndmoment ?